فصل پاییز و دوشاب گیری در گیلان

 میوه درخت «اربه» را در فصل پاییز از درخت می چینند بعد  از جداکردن دمبرک میوه ها را در ظرفی چوبی به شکل «ناو» می ریزند. و آن ظرف را به این مناسبت « اربه ناو یا اربه ناف» گویند.

حدود یک متر از کل ناو را با تخته ای جدا می کنند و سوراخی در آن تعبیه میکنند و مقداری « ساقه ی برنج» را در جلوی سوراخ قرار می دهند که نقش آبکش را داشت « اربه» را در قسمت بزرگتر ناو می ریختند و آن را با چوبی سرپهن له می کردند و بعد کمی خاکسر هیزم با سبوس برنج روی آن میرختند و بعد لگد میزدند، و اینکار را به تناوب انجام می گرفت پس از لگد زدن و چنگ زدن ناو را کمی به طرف خالی ظرف بلند می کردند تا « شیره » به دست آمده از آن سوراخ به ظرفی دیگر مثلا «تشت» منتقل گردد . زمانیکه شیره ها کاملا چکیده شدند آن را در دیگی می ریزند و روی اجاق می گذارند تا بجوشد و کف سفید روی شیره را دور می ریزند و گرما میدهند تا آبش بخار شود.

در طب سنتی به بیماران « فاویسم» و زردی (یرقان) اربه دوشاب می خوراندند که خاصیت درمانی داشت. از آنجا که دوشاب دارای طبع گرم است بیشتر در فصل زمستان مصرف میشود.

در زمستان « اربه دوشاب » را با برف بهم می آمیزند و می خورند که به آن برف دوشاب می گویند.

همچنین برنج برشته شده را با دوشاب مخلوط می کنن و به عنوان تنقلات استفاده می کنند.

امروزه هنوز هم در گوشه و کنار گیلان این خوراکی محلی تولید می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست