رمضان در گیلان

گیلانیان در گذشته های نه چندن دور باآیین ها و سنت های خاصی به استقبال ماه رمضان می رفتند که امروزه جز دو الی سه رسم در برخی مناطق استان ، این رسوم کمرنگ شده و یاآدوری و تکرار آن برای نسل امروزی می تواند آنها را در برابر فرهنگ پوچ کشورهای غربی بیمه کند.

نظافت و خانه تکانی، خرید لوازم چایخوری و سفید کردن ظروف مسی، تهیه مایحتاج ماه مبارک رمضان، مراسم آشتی کننان، تشخیص و اعلام وقت سحر با بانگ خروس و ستارگان، افطار دهی و فرستادن سحری و افطار، دوختن کیسه برکت، پیراهن سلامتی و روسری بخت گشایی و دست آخر مراسم ویژه عید فطر از آیین های بودند که اجرای آنها در جای جای گیلان مرسوم بود.
در برخی از مناطق گیلان برخی از مردم چند روز قبل از ماه رمضان علاوه بر تمیز کردن مساجد، منازل و شستشوی لباس ها و طهارت خود یک شب مانده به ماه رمضان به پیشواز می روند و آخرین روز ماه شعبان را روزه  می گیرند که در اصطلاح محلی به آن « پیشاشو » می گویند.مردم گیلان از روش های گوناگون برای بیدارشدن در هنگام سحر استفاده می کردند. ازجمله ستاره شب که ستاره شام معروف است صدای شلیک تیر، صدای زنگ، آواز خروس که در اصطلاح محلی به آن سوکله سوم(خروس خوان) می گویند .
مردم گیلان در سده های گذشته از غذاهای محلی مانند کشمش پلو، رشته پلو، کوکوسبری، شیربرنج، رشته خشکار و گل پالوده در سفره سحری و غذاهایی چون حلوا، کشمش پلو، رشته پلو، کاکا و فرنی و شامی بر سر سفره افطاری استفاده می کردند.یکی از آداب ماه رمضان دعوت از یک روحانی از سوی هیئت امنای مساجد روستاها از شهرهای بزرگ است، اهالی از قبل برای روحانی خانه ای در روستا یا شهر اجاره می کنند و اجاره خانه و غذای او را هیئت امنا تهیه می کند، بین دو نماز ظهر و عصر یک نفر از زنان و مردان از تمام نمازگزاران پولی به عنوان  « مال امام » برای ساخت و تعمیرات مساجد و تامین مخارج روحانی جمع می کنند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست