براساس گزارش  شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ پرندگان اواسط  پائیز هرسال باشروع  فصل سرما و یخبندان در سیبری و اروپای شمالی، سمت جنوب می‌آیند و هنگام بهار به شمال بازمی‌گردند. دلیلی این مهاجرت این است که پرندگان از مناطقی که منابع آن کم یا رو به کاهش است به مناطقی که منابعشان زیاد یا در حال افزایش است مهاجرت کنند و طبیعتاً در فصل سرما، هرچه رو به جنوب حرکت کنیم میزان منابع غذایی افزایش می‌یابد.

یکی از خط‌های مسیر مهاجرتشان به سمت جنوب دریای خزر و به‌خصوص تالاب‌های استان گیلان است،پاییز امسال نیز مطابق روند سالانه این مهاجرت شروع‌ شده است، البته هنوز زمان سرشماری آن‌ها برای بررسی تغییرات تعداد و گونه‌های مهاجر آغاز نشده است. سرشماری این پرندگان مهاجر معمولاً از اواسط دی‌ماه شروع می‌شود و اواسط بهمن‌ماه به پایان می‌رسد.

معمولاً پرندگانی که فصل جوجه آوری خود را در سیبری سپری می‌کنند نیمه پائیز هرسال با آغاز فصل سرما و یخبندان در سیبری و اروپای شمالی به آبگیر‌ها و تالاب‌های جنوبی‌تر کوچ می‌کنند.

طبق این سرشماری‌ها سالانه معمولاً بین 60 تا 70 گونه پرنده مهاجر (شامل گونه‌های حمایت‌شده و پرندگان لیست قرمز) به 37 زیستگاه و تالاب و 270 کیلومتر ساحل این استان سرسبز مهاجرت می‌کنند که از مهم‌ترینِ این مناطقِ میزبان پرندگان می‌توان به مناطقی مانند؛ تالاب بین‌المللی انزلی، پارک ملی بوجاق بندر کیاشهر، تالاب امیرکلایه و بارکوسرای لاهیجان، تالاب استیل عباس‌آباد آستارا، تالاب آق و جوکندان نام برد. این مهاجران اهل سیبری فصل زمستان را در این مناطق می‌گذرانند و بهار به وطن خود بازمی‌گردند.

باتوجه به گونه‌های زیاد پرندگان مهاجر، ازجمله پرندگانی که برای زمستان گذرانی به گیلان مهاجرت می‌کنند می‌توان به؛ خوتکای پر سفید، کاکایی، مرغابی، باکلان، لک‌لک، غاز خاکستری، عروس غاز، چوب‌پا، حواصیل، اردک سرسبز، اردک ارده‌ای، غاز پیشانی‌سفید و پلیکان اشاره کرد که معمولاً بیشترین تعداد پرندگان مهاجر را مرغابی سانان تشکیل می‌دهند.

تقریباً هرساله تعداد پرندگان مهاجر به 200 تا 300 هزار پرنده آبزی و کنار آبی می‌رسد. هر چه دمای هوای سیبری سردتر باشد و تالاب‌های میزبان پرندگان مهاجر از حجم آب بیشتری برخوردار باشند، تعداد پرندگان مهاجر به اوج خود نزدیک‌تر می‌شود.