مروار بافی (Morvar)

مرواربافی

سبد بافي يا همان مروار بافي

مرواربافي يکي از رشته هاي صنايع دستي است که طي چند سال اخير در استان گيلان رواج يافته است. مروار يک نوع چوب ترکه اي اسـت که از اطراف تهران ، کرج ، سولقان ، بهارِ همدان ، ملاير و مراغه تهيـه مي شود .
البته تهيـه آن درمنـاطق ديگر نيز امکان پذير بوده و حتـي در مناطـق جنـوبي کشور ( از جمله خوزستان ) نيز احتمالاً توليد آن رواج دارد . مرواربافان پس از تهيه ترکه از مناطق فوق آن را انبار نموده و به تدريج پس از گرفتن زوائد آن ، ترکه ها را از طول به سه يا چهار قسمت تقسيم نموده و آنها را در پاتيل هاي مخصوصي با آب مي جوشانند و لايه رويي آن را مي گيرند و پس از خشک شدن جهت بافتن از آنها استفاده مي کنند .
مروار داراي ويژگيهاي خاص خود مي باشد . رنگ آن زرد است و وقتي روغن جلا مي خورد به رنگ طلايي در مي آيد . لازم به توضيح است که نوع نامرغوب آن بيشتر به رنگ سياه و سبز مي باشد . پس از بافتن مروار بايد آنرا نزديک به 48 ساعت در معرض آفتاب بگذارند و اين کار بدين جهت انجام مي گيرد که بر اثر تابش نور آفتاب به ترکه هاي مروار ، رنگ آنها روشن تر شده و به رنگ طلايي در مي آيد .

 

 

سبدبافی

محصولاتي که مرواربافان توليد مي کنند

سبـد گردکوچک و بزرگ ـ سبد بيضي کوچک و بزرگ ـ سبد قايقي کوچک و بزرگ ـ کاسه در اندازه هاي مختلف ـ سبد کشکولي ـ سبد جاي ميوه ـ سبد پنجره اي ـ ساک پيک نيک ـ سبد دو طبقه سبد سه طبقه ـ جاي لباس ـ جاي بچه ـ جاي روزنامه ـ انواع لوستر ـ انواع شکلات خوري ـ جاي سوزن ونخ ـ جاي تخم مرغي ـ ميز و صندلي و مبل و محصولات متنوع ديگر . در مرواربافي علاوه بر ترکه هاي مروار ، از مواد ديگري مانند تخته سه لائي ، انواع ميخ ، روغن جلا و مفتول هاي سيمي نيز استفاده مي شود و ابزارآلات توليد مروار عبارتست از اره ، رنده ، چکش ، انبردست ، گازانبر و قيچي باغباني .
مرکز اصـلي فعاليـت دست اندرکان اين صنعت اطراف آستانه اشرفيه و مخصوصاً قريه ْ کـورکـا ْ ، مي باشد و به طور پراکنده در مناطق ديگر استان گيلان از جمله اطراف بندرکياشهر و در صيقلان بازار جمعه نيز ديده مي شود .
شيوه کار مرواربافان شبيه بافت شعاعي بامبو است ، به اين طريق که بافندگان ابتدا ترکه هاي درخت را که ماده اوليه مورد مصرفشان است انتخاب و آن تعداد از ترکه هايي را که قابليت تقسيم شدن به دو ، سه يا چهار قسمت را دارند ، برش طولي داده و سپس از نظر اندازه به طول هاي مورد نياز درآورده و در آب مي خيسانند تا انعطاف پذير و قابل استفاده شود .
در مرحله بافت ، تعداد چهار عدد از ترکه ها در کنار يکديگر قرار گرفته و تعداد چهار يا پنج ترکه ديگر بصورت متقاطع روي آنها قرار مي گيرد تا تشکيل يک ستاره هشت پر را بدهد آنگاه به وسيله ترکه هاي باريکتري مهار شده و بافنده با ترکه هاي نازک عمل بافت را به شيوه يکي از زير ، يکي از رو آغاز نموده و ترکه ها را به طور يکي در ميان از لابلاي ترکه هايي که قبلاً بطور متقاطع روي يکديگر قرار گرفته عبور مي دهد و اينکار را تا تکميل قسمت کف شيئي که توليد آن مورد نظر است تعقيب مي کند .
بعد از پايان کار بافت قسمت کف ، در محلي که قرار است از آنجا به لبه کار بافته شود عموماً صنعتگران به بافت حالت مارپيچي داده و کار را به شيوه قبلي ادامه مي دهند و انتهاي کار را نيز بصورت مارپيچ درآورده و سرتکه ها را به داخل قسمت مارپيچ خم مي کنند .

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست